Light Sensitive: Outside of specifically photography or art, what are the larger interests and influences in your work?

Joanna Chudy: Dawniej najczęstszym źródłem moich inspiracji fotograficznych była sztuka sakralna o tematyce biblijnej. Sposób budowania kadru fotograficznego był bardzo mocno przesiąknięty symboliką religijną, a elementy architektury sakralnej były częstym pejzażem i tłem moich fotografii.

Z czasem w moich realizacjach wątki religijne zostały zastąpione motywami zaczerpniętymi z literatury.

Dość silnym inspiracją była dla mnie twórczość Brunona Schulza, Jamesa Jonesa. Jednakże w ostatnich projektach inspiracją stała się twórczości filmowa Andrieja Tarkowskiego i Krzysztofa Kieślowskiego.

Obecnie moje działania fotograficzne skoncentrowałam na codziennych historiach i może bardziej prozaicznych. Od dłuższego czasu bohaterem moich opowiadań jest człowiek, którego historię każdy z nas może przeżyć. Nie interesuje mnie wielkie wydarzenie, w którym mój bohater uczestniczy, a raczej jego postawa wobec codzienności.

 

LS: What effect are you hoping your work has on your audience?

JC: Oglądając fotografie zapamiętuję te, które wywierają na mnie jakieś wrażenie oraz zmuszają mnie do jakiś przemyśleń. Do tych fotografii wracam najczęściej. Chciałabym, żeby podobne emocje budziły moje zdjęcia, moje fotografie. Opowiadały o czymś i wywoływały emocje.

 

Where does your interest in memory and history come from? How are these interests reflected in your larger life beyond photography and art?

Nie wiem. Przywiązuję bardzo dużą wagę do starości i do rzeczy, które przypominają mi o czasie minionym..

 

I am particularly interested in the two videos you have produced from your still photographs. When, why, and how did you decide to create video work from your still photography? How do you think the video format alters the way that your images are understood? What can you do and say with video that you can’t do with a still image?

Pierwsze video jakie powstało dotyczyło projektu pt. Śląski Ulisses. Zgromadziłam wiele różnych interesujących materiałów o Śląsku. Wśród nich znalazła się bardzo ciekawa płyta TU! z muzyką zespołu Mołr Drammaz. Na płycie oprócz muzyki zainteresowały mnie wywiady, które mocno eksponowały gwarę śląską. Te bardzo prywatne rozmowy postanowiłam połączyć z moimi fotografiami o Śląsku.. Zapiski rozmów bardzo podkreślały rodzinną atmosferę Śląska, opowiadały o historii o tradycji i zwyczajach, które już zanikają.

Z drugim projektem video dotyczącym podróży było już całkiem inaczej. Pojawiające się w różnym czasie zdjęcia podkreślają czas ich realizacji, zmuszają widza do ułożenia historii na osi czasu. Dźwięk jest tylko uzupełnieniem, natomiast czas pojawiania się zdjęć jest rzeczą bardzo ważną.

Fotografia jest niema, a dźwięk wprowadza coś niepowtarzalnego, buduje narrację, historię w bardzo subtelny sposób. Wydaje mi się, że uzupełnieniem obrazu może być dźwięk, a prace video dają możliwość na takie połączenia.

 

Your interest in using diptychs, triptychs, and of course video, suggests that you have a strong interest in multiple-image narratives. Can you talk about why you use multiple images in your work, rather than focusing on only a single image to convey meaning?

Lubię tworzyć opowiadania, a obraz fotograficzny pozwala mi budować fotograficzne historie, daje mi także w tym dużą swobodę. Trudno umieścicie w jednym kadrze całą opowieść, szczególnie kiedy fotografuje się aparatem o standardowej ogniskowej.

Oczywiście, znam działania artystów, które opierają się na bardzo szerokim kadrze prawie panoramicznym, gdzie akcja rozciągnięta jest na całej szerokości obrazu. Mnie jednak nie interesuje działanie, które opiera się na uchwyceniu chwili i powieleniu zdarzeń w jednym kadrze.

Zestawienie kilku fotografii, daje możliwość budowania skojarzeń, z drugiej strony przerywa ciągłość czasu i pomija dosłowność.

Nie myślałam o tworzeniu pojedynczych fotografii, które opierają się na wizualnie silnych akcentach i formach. Nie chciałabym krzyczeć za pomocą obrazu fotograficznego, działać plakatowo. Moja potrzeba budowania nastroju jest większa.

 

What drew you to photography? Do you remember the first photograph you ever created that made you want to become a photographer/artist?

Fotografuję od dawna, ale nigdy wcześniej nie zajmowałam się tym poważnie, zawsze było to działanie na skalę albumu rodzinnego i dokumentacji. Dopiero od 10 lat zajmuje się fotografią kreacyjną. Jest to jakiś sposób, który łączy moje działania pedagoga z możliwością działań artystycznych.

Pamiętam mój pierwszy aparat, który znalazłam w szafie mojej mamy oraz następny, który dostałam od brata. Pamiętam pierwsze naświetlone filmy, ale nie jestem w stanie przypomnieć sobie fotografii, która zdecydowała o mojej drodze artystycznej i moim wyborze. Pamiętam za to dość dokładnie moje zdjęcie, które wywołało na mnie duże wrażenie. Było to zdjęcie bliźniaczek stojących w bramie pod krzyżem.

Do you consider your work to be in any way a fragment of your own autobiography? Would it make sense to understand your work as a form of self-portraiture?

Myślę, że w moich pracach jest wiele elementów, które są mi bliskie. Przestrzenie, osoby, miejsca, ale i sytuacje. Może wydawać się, że opowiadam o sobie i te prace są częścią mojej autobiografii. Uważam jednak, że w tych obrazach jest na tyle dużo działań kreacyjnych, że dość skutecznie oddzielają, rzeczywistość od fikcji.

 

If, for some reason, you could no longer make photographs, what would you replace it with?

Zastanawiałam się wiele razy nad tym, że mogłoby się zdarzyć coś takiego w moim życiu, co spowodowałoby, że już nie mogę dłużej zajmować się fotografią, projektowaniem, konserwowaniem i restaurowaniem starych rzeczy, tworzeniem nowych, szyciem, gotowaniem, a na sport też już byłoby za późno. Co wtedy? Myślę, że swoje zainteresowania skierowałbym w stronę pracy z ludźmi.

::

return to Joanna Chudy Feature